INSCENIZACJE

Marta

Tekst montażu na 11 i 12 października:

Magda:
Ojciec Święty Jan Paweł II uczył nas wielu rzeczy. Każdy Jego przyjazd do Ojczyzny był dla nas wielką lekcją. Dziś można zadać sobie pytanie, jakimi byliśmy uczniami... A właściwie, jakimi uczniami jesteśmy. Bo najważniejszą lekcję otrzymaliśmy od Papieża w ostatnich chwilach Jego życia. Pokazał nam jak cierpieć, a jednocześnie mówić "Jestem zadowolony". Jak mówić "Amen", czyli oddawać całe swoje życie Bogu.

1. nagranie „coraz bardziej zdaję sobie sprawę…”

Aśka:
Wszystkich przeraziły wiadomości o chorobie Papieża i Jego pobycie w szpitalu. Kolejna hospitalizacja i znów lęk – czy Go nie stracimy. A On pokazał nam, że są rzeczy nieuniknione, które należy po prostu przyjąć. Jeden z przyjaciół Papieża powiedział, że Pan Bóg ułożył dla Jana Pawła II najpiękniejszy scenariusz życia, a On zrealizował Go do końca najwierniej, jak to było możliwe.

Śpiew – wystarczy, byś był…

Daria:
Zostają z nami wspomnienia, przeżyte z Nim wspaniałe chwile. Zostaje z nami Jego wpływ na bieg historii, kształt Kościoła współczesnego. Zostaje nauka, jaką głosił.
Niech Jego słowa zapadną nam w serce. Niech spoglądając na nas z nieba widzi, że Jego rodacy zawsze będą wierni Chrystusowi. W zachowaniu tej wierności niech pomoże nam wołanie Jana Pawła II.

2. Nagranie: „człowiek bowiem idzie…”

Aśka:
Do nas młodych Papież mówił:
Wy jesteście nadzieją Kościoła! Wy jesteście moją nadzieją!
Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.

Drodzy młodzi przyjaciele, „otrzymaliście ducha przybrania za synów”. Nie marnujcie tego wspaniałego dziedzictwa! Bądźcie wymagający wobec otaczającego was świata, ale przede wszystkim wymagajcie od siebie samych. Jesteście synami Bożymi: bądźcie z tego dumni! Chrystus wzywa was do rzeczy wielkich. Nie sprawcie mu zawodu.

3. Nagranie - Spot

Śpiew: Nie lękajcie się – na refrenie czytanie tekstu:

(nie pamiętam, kto)
W Was jest nadzieja, ponieważ Wy należycie do przyszłości, a zarazem przyszłość do Was należy. Nadzieja zaś jest zawsze związana z przyszłością, jest oczekiwaniem „dóbr przyszłych”.

(nie pamiętam, kto)
Podnieście głowy. Nie lękajcie się patrzeć w wieczność. Tam czeka Ojciec, Bóg, który jest miłością. Dla tej miłości warto żyć. Miejcie odwagę żyć dla miłości. Miejcie odwagę! Niech wszelki lęk znajdzie ukojenie u Tego, do którego wołamy Abba Ojcze!

4. nagranie: „odwagi, nie bójcie się”

(nie pamiętam, kto)
„Wiele potrzeba wam młodym ducha mądrości i umiejętności „rozróżniania duchów”, abyście potrafili odróżnić prawdę od fałszu, abyście wtedy gdy zajdzie potrzeba umieli pójść „pod prąd” nacisków środowiska, obowiązującej mody, czy jeszcze bardziej presji ze strony prasy, radia i telewizji. Musicie być mocni w wierze! Chrystus na was liczy i wzywa was do wielkich rzeczy….”

Śpiew: oto idę, idę, Panie!

(nie pamiętam, kto)
Chociaż nie jestem wśród was na co dzień, jak bywało przez tyle lat dawniej-
to przecież noszę w sercu wielką troskę. Wielką, ogromną troskę.
Jest to, moi drodzy wielka troska o was. Właśnie dlatego, że od was zależy jutrzejszy dzień.

5. Nagranie: „musicie myśleć o sobie…”

Natka V:
Drogie dzieci (...). Pragnę powtórzyć wam to, o czym same dobrze wiecie: Papież was bardzo kocha. Mówiłem to wiele razy dzieciom (...) ze wszystkich krajów. To wy przynosicie radość innym. To wy jesteście naszą radością i wy także naszą radością pozostaniecie.
Każde dziecko przychodzące na świat (...) jest darem życia, nadziei i miłości. (...) Modlę się za dzieci – nie narodzone i narodzone – we wszystkich krajach świata: niech każde z nich zostanie przyjęte i otoczone miłością”.

Aga:
„Dzisiaj ja, Jan Paweł II, jako przedstawiciel Jezusa, jako biskup Rzymu, daję swą miłość każdemu chłopcu i dziewczynce …: każdemu, bez żadnej różnicy. Głoszę waszą ludzką godność jako dzieci Bożych, stworzonych do tego, by uczestniczyć na zawsze w Bożej miłości. Głoszę wasze prawa, bez względu na to, jak małe lub bezbronne jesteście. Szczególną miłością darzę każde dziecko, które cierpi, które jest samotne, które jest opuszczone, zwłaszcza to, które nie ma nikogo, kto by je kochał i o nie zadbał”.

Śpiew : Panie, proszę, spraw (recytacja wiersza na murmurando)

Marta:
Do Ciebie wołam,… Człowieku,… Ciebie szukam –
w którym Historia ludzi może znaleźć swe Ciało.
Ku Tobie … idę, i nie mówię…. „przybądź”,…
Ale po prostu… „bądź”,

bądź ….tam, gdzie w rzeczach żaden nie widnieje zapis, a człowiek był,
Był duszą,… sercem,…pragnieniem,… cierpieniem …i wolą,
Gdzie go trawiły uczucia i palił… najświętszy wstyd –
Bądź ….jak wieczysty Sejsmograf tego, ….co niewidzialne a Rzeczywiste.
Człowieku, …w którym ludzkie dno się spotyka i ludzki szczyt,
W którym… wnętrze…. nie jest ciężarem i mrokiem,… lecz właśnie… sercem.

Człowieku,…. w którym każdy człowiek odnaleźć może zamysł najgłębszy i korzeń własnych uczynków:
zwierciadło życia i śmierci wpatrzone w ludzki nurt,
Do Ciebie – Człowieku – stale docieram… przez płytką rzekę historii,
Idąc w stronę serca każdego,.. idąc w stronę każdej myśli
(historia – myśli stłoczeniem i śmiercią serc).
Szukam… dla całej historii Twojego Ciała,
Szukam …Twej głębi

6. nagranie: „nie zapominajcie o mnie”

Aga:
Gdy odszedłeś wczoraj, wszyscy płakali - ja nie. Wiedziałem, że przeszedłeś "z życia do życia".
Choć smutek przeszywa serca wszystkich - ja wiem... że siedzisz na puszystej chmurce i zajadasz kremówki.

Weronika:
Umiłowany Ojcze Święty, Janie Pawle II. Z pewnością jesteś w otoczeniu Świętych
u boku Boga Ojca Niebieskiego. Chcemy Cię zapewnić o naszej wierności i pamięci o Tobie. Pamiętamy Twoje słowa, Twoje gesty.
Pamiętamy Twoje zachowanie świadczące o bezgranicznej Miłości do Boga,
Jezusa i Jego Matki – Maryi, do ojczyzny i wszystkich ludzi na świecie.
„Papieżu radosny”
Miliony ludzi z całego świata podążało na sekundę spotkania z Tobą.
Dziś nie musimy nigdzie jechać, dzisiaj każdy z nas ma Ciebie w sercu,
I wciąż pragniemy Twojego Ojcowskiego Błogosławieństwa.

Aśka:
„Kiedy wiadomość o Twojej śmierci została ogłoszona, ludzie zgromadzeni na placu Świętego Piotra w Rzymie pochylili głowy. Ale zaraz potem rozległy się oklaski. Oklaski wyrażające uczucia również tych wszystkich, którzy chcieli być w tej szczególnej chwili. Wcale nie po to, by Cię opłakiwać, ale żeby Ci powiedzieć: dziękujemy za to, że byłeś.

Kaśka:
„Nie lękajcie się wyruszyć w nieznane. Idźcie odważnie, z wiarą i ufnością, wiedząc, że jestem z wami.” To Twoje słowa. Swoim życiem dałeś nam przykład, a my będziemy iść dalej. Będziemy ronić łzy z nadzieją, ze ich nie zauważysz. Że usłyszysz tylko nasze oklaski, Janie Pawle II, Papieżu Pielgrzymie.

Magda:
Serdecznym atramentem, na żywej serc tablicy
Do Ciebie, Ojcze Święty, list piszę od nas wszystkich.
Bo trzeba, żebyś wiedział, co się tu u nas dzieje,
Czy żniwa pokończone, czy halny w górach wieje.

I ludzie jakby inni, ku niebu częściej patrzą,
Co wspomną Twoje imię, to śmieją się i płaczą.
A jak się każdy stara to jeden Pan Bóg widzi,
By się Jan Paweł za nas nie powstydził.
A gdy na Anioł Pański jak dzwon uderza serce,
Idziemy wszyscy do Ciebie na audiencję.
Od gór, do morza klęka Ojczyzna do pacierza,
By wspólnie Anioł Pański odmówić za papieża.

7. nagranie: „mówi się, że najlepiej w domu…"

Patrycja:
Dziś kiedy już patrzysz na nas z ,,okna Domu Ojca”. Cóż Ci powiedzieć kochany Ojcze Święty: szukałeś nas, znalazłeś i zostałeś wśród nas.
NA ZAWSZE

Ewelina:
Niech nasza droga będzie wspólna.
Niech nasza modlitwa będzie pokorna.
Niech nasza miłość będzie potężna.
Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego,
co się tej nadziei może sprzeciwiać.

Aga:
W Kaplicy Sykstyńskiej artysta umieścił Sąd.
W tym wnętrzu Sąd dominuje nad wszystkim.
Oto kres niewidzialny stał się tutaj przejmująco widzialny.
Kres i zarazem szczyt przejrzystości –
Taka jest droga pokoleń.

Non omnis moriar –
(Nie wszystek umrę)
To co we mnie niezniszczalne,
teraz staje twarzą w twarz z Tym, który Jest!

Śpiew: nowa „Barka”

Przed Komunią: (Natka V)
W jednym spojrzeniu dziecięcym
Skupionym w łagodnej Hostii
Spotkałem się z Ojcem Niebieskim,
Który patrzał z niezmierną miłością.

Przed głębią tego spojrzenia,
W którym ujrzany był świat,
Zadrżały oczy moje
Jak odsłonięty kwiat.

Syn mówił: Oto się spełnia
Pragnienie naszej miłości,
Że oczy ludzkie patrzą
Nie odmienione światłością.

O blask! O Stwórcze spojrzenie,
Z którego niezmiernie obficiej
Stworzenie się nowe wyłania,
Nowe światy powstają w ukryciu.

Powodzenia!

Kilka tekstów zupełnie wypadło mi z pamięci - dopiszcie sobie, która to mówi!